Bij de Vlaamse profvoetbalclub KV Mechelen krijgen de buitenlandse spelers lessen Nederlands. En de club neemt het serieus, het gaat echt veel verder dan goede bedoelingen. De spelers moeten twee uur per week naar de les; de trainer geeft het goede voorbeeld en volgt privéles. De lerares is Marian Goossens. Wij volgden een thuiswedstrijd in de tribune van KV Mechelen, naast Marian.
Bank
Tijdens de opwarming van de wedstrijd KV Mechelen – Charleroi staat er een tiental studenten van Marian op het veld: onder andere de lange spits Veselinovic en zijn Servische landgenoten Milos Kosanovic en Ivan Obradovic.
Sofiane Hanni, een Fransman met Algerijnse roots, volgt ook les bij Marian. Hij verdwijnt na de opwarming naar de bank en daar blijft hij de hele wedstrijd. Krijgt Marian spelers met een slecht humeur in de les als ze niet mogen spelen? “Nee hoor,” zegt Marian, “de spelers zijn enthousiast en tonen ook veel respect als het sportief wat moeilijker gaat.”
Respect
Het woord “respect” loopt als een rode draad door de avond. Marian heeft de voetbalwereld nu van binnenuit leren kennen en dat heeft haar heel positief verrast. “Een jaar geleden was ik nauwelijks geïnteresseerd in voetbal. Nu mis ik geen enkele thuismatch meer. Ik kende de verhalen uit de pers van het soms arrogante gedrag van profvoetballers. Maar hier bij Mechelen bleek iedereen respectvol: de spelers, de trainer, het bestuur, de supportersclub, het zijn allemaal heel gewone, lieve mensen.”
Bezoek
Ook de grote verdediger Milos Kosanovic heeft het hart op de juiste plaats. Hij is net vader geworden en vrouw en kind verblijven in het ziekenhuis waar ook Marians moeder al twee maanden behandeld wordt. Kosanovic heeft er ook even Marians moeder bezocht, die daar heel blij mee was.
Talenknobbel
Het succes van de lessen Nederlands bij KV Mechelen heeft ook veel te maken met de trainer, Aleksandar Jankovic. “Hij is een zeer intelligente man, een talenknobbel ook,” legt Marian uit. “Hij tekende zijn contract bij KV Mechelen in mei vorig jaar en zei toen dat hij na 3 maanden Nederlands wou kennen.”
En inderdaad, Jankovic maakte zijn beloftes waar. Hij begon meteen met taalles en vorderde heel snel. Sinds september praat hij zelfs Nederlands met de pers.
Supporters
Na de wedstrijd mogen Marian en ik naar de persruimte om de persbabbel van de trainers bij te wonen. Daar krijg ik een staaltje van de kennis van het Nederlands van Jankovic: hij praat in vlot Nederlands over het slechte veld, het gelijkspel, de gemiste doelkansen. Even schakelt hij toch over naar het Engels, als hij antwoordt op een moeilijke vraag van een journalist: die wou weten wat Jankovic dacht van de reacties van het publiek. Er kwamen enkele negatieve reacties van op de tribunes, ook op een wissel door de trainer. “Supporters are always right, “ zegt hij wat geprikkeld.
Na de officiële persbabbel geeft hij daarover wat meer uitleg aan Marian: het is een delicate zaak, ik begreep enkele reacties van de supporters echt niet. Dan wil ik zeker weten dat wat ik zeg helemaal correct is en ben ik even overgeschakeld naar het Engels.
Embleem
Als de journalisten al hun vragen hebben gesteld, mag ik Jankovic nog enkele individuele vragen stellen.
Is die inspanning om de taal te leren iets wat hij bij elke club doet? Jawel, vertelt hij, een club is voor mij meer dan het clublogo dat toevallig op mijn coachjas staat. Een club is ook de taal die er gesproken wordt en dus wil ik die leren kennen. En dat respect voor de taal van de club vraag ik ook van mijn spelers.
Jankovic heeft op die manier al Frans, Engels, Russisch, Bulgaars en nu dus ook Nederlands opgepikt!
Ik keer terug naar huis, blij dat ik zelf kon vaststellen dat in dat vreemde voetbalwereldje toch ook nog plaats is voor respect.
Kijk ook naar video: Jankovic aan het woord in het Nederlands. (HLN.be)
Koen Van Kelecom
